متن ادبی (نشریه378)
اللهم صل علی محمد و آل محمد
یا رسول الله(ص)...
وقتی نام شما برده می شود، چراغهای صلوات، در جان لحظه ها فروزان می شوند.
تا فضیلتی از وجود مبارکتان گفته می شود، دلها از بوی گل محمدی زنده می شوند.
یاد نویدبخش شما، درهای صبح را به رویِ بشریت می گشاید.
و قرآن، معجزه ای است که از دستهای روشن شما به ما رسید و مرهمی شد بر داغ های جهل بشریت....
ماه فرو مانَد از جمال محمد
سرو نروید به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتى نیست
در نظر قدر با کمال محمد
وعده دیدار هرکسى به قیامت
لیله الاسرى شب وصال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسى و عیسى
آمده مجموع در ظلال محمد
عرصه دنیا مجال همت او نیست
روز قیامت نگر مجال محمد
شمس و قمر در زمین حشر نتابند
نور نتابد مگر جمال محمد
وان همه پیرایه بست جنت فردوس
بو، که قبولش کند بلال محمد
شاید اگر آفتاب و ماه نتابد
پیش دو ابروى چون هلال محمد
چشم مرا تا به خواب دید جمالش
خواب نمىگیرد از خیال محمد
سعدى اگر عاشقى کنى و جوانى
عشق محمد بس است و آل محمد
17 ربیع الاول ولادت با سعادت اشرف اوصیاء؛ خاتم الانبیاء؛ خیر المرسلین؛ حبیب اله العالمین؛ طبیب قلوب المومنین؛ پیامبرعطوفت و رافت و رحمت، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و میلاد فرزند عزیزش، رئیس مکتب تشیع، حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بر محبان خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام مبارک باد.