قال مولانا امیرالمومنین(علیه السلام): لَیسَ عَنِ الـمَوْتِ مَحیدٌ وَ لا مَحیصٌ. مَن لَم یُقتَلْ ماتَ، إنّ اَفضَلَ الموتِ اَلقَتلُ... و الجِهادُ عِمادُ الدِّینِ و مِنهاجُ السُّعَداءِ.
از مرگ راه فرار و گریزی نیست، کسی که کشته نشود، بالاخره خواهد مُرد، آری، بهترین مرگ و میرها کشته شدن در راه خداست...و جهاد در راه خدا، استوانة دین و راه درخشان مردمان سعادتمند است.
(سفینه،ج ٢، ص ٥٥٣ ـ شرح غرر، ج ١، ص ٣٥٤)
قال مولانا جعفربن محمدالصادق (علیه السلام): مَن فَتَحَ الله عَینَ قَلبِهِ وَ بَصیرَهَ عَینهِ بِالاعتِبارِ فَقَد أعطاهُ مَنزِلَهً رفیعَهً وَ زُلفَهً عظیمَهً؛
کسی که خداوند،چشم دل و دیده ی بصیرتش را برای عبرت گیری باز نموده است، در واقع مقامی والا و مرتبتی بزرگ به او عنایت کرده است. (بحارالانوار، ج 68، ص 326)
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): مَن وَلّي شَيئاً مِن اَمرِ اُمَّتي فَلَم ينصَح لَهُم وَ يجتَهِد لَهُم کَنَصيحَتِهِ لِنَفسِهِ کَبَّهُ اللهُ عَلي وَجهِهِ يومَ القِيامَةِ فِي النّارِ.
کسي که متولي کاري از کارهاي امت من شود و همان طور که براي خود دل مي سوزاند براي امت من دل نسوزاند و خير خواهانه و با تلاش براي آنان قدم بر ندارد، خداوند در قيامت او را با صورت در آتش مي اندازد.
(تاريخ بغداد، ج 8، ص 472)
قال مولانا امیرالمومنین علی(علیه السلام): يستَدَلَّ عَلَي ادبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضييعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقديمِ الاَراذِلِ وَ تَاخيرِ الاَفاضِلِ.
چهار چيز باعث شکست دولت ها مي شود: ضايع کردن اصول (مسائل مهم) و سرگرم شدن به فروع (امور کم اهميت) و و به کار گماردن آدم هاي پست و کنار گذاردن انسان هاي فاضل.
(غرر الحکم، ص 342)
قال رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم): مَن كَذبَ علَيّ مُتَعمِّدا لِيُضِلَّ بهِ النّاسَ فلْيَتَبوّأ مَقْعدَهُ مِن النّارِ
هر كس، براى گمراه كردن مردم، به عمد بر من دروغ بندد، جايگاهش در آتش است. (کنزالعمال- 29228)